روزنامه هم‌میهن روز پنج‌شنبه ۱۳ مهر در گزارشی به افزایش «فرار» بیماران از مراکز درمانی به دلیل بالا بودن هزینه‌ها پرداخت و یادآور شد بعضی بیمارستان‌ها بیماران نیازمند را «زندانی» می‌کنند.
سرپرستار یکی از بیمارستان‌های دولتی در تهران به هم‌میهن گفت به‌صورت هفتگی دو تا سه نفر پس از دریافت خدمات درمانی، بدون پرداخت هزینههای درمان فرار می‌کنند.
به گفته او که نامش در این گزارش ذکر نشده، اغلب این فرارها از بخش اورژانس و مربوط به کارگران ساختمانی آسیب‌دیده یا افراد فقیری است که بعضا به دلیل سکته قلبی و مغزی به بیمارستان برده می‌شوند.
همچنین عمده این فرارها در ساعت‌های شلوغی «ملاقات» و گاهی با همکاری پرستارانی اتفاق می‌افتد که دلشان به حال بیمار می‌سوزد.
با این حال به گفته محمود عمیدی، فعال صنفی پرستاران، بعد از فرار بیمار، پرستار در امری «غیرقانونی» گرفتار می‌شود که چرا بیمار فرار کرده است؛ در حالی که حفظ بیمار در شرح وظایف پرستار نیست اما برخی مراکز با کاهش حقوق و کارانه پرستاران، آن‌ها را مجازات می‌کنند.
در فهرست بیماران فراری هم شهروندان ایرانی وجود دارند و هم مهاجرانی که بیمه ندارند و هزینههای درمان برایشان گران‌تر است.
بر اساس این گزارش، افزایش قیمت و در عین حال کمبود داروها، بالا بودن تعرفه آزمایش‌ها و اسکن‌های متعدد در کنار هزینههای هتلینگ بیمارستانی باعث شده برخی بیماران قادر به پرداخت هزینههای درمانی خود نباشند. برای همین بسیاری یا «قید درمانشان را می‌زنند» یا پس از دریافت خدمات درمانی، مراکز درمانی را بدون پرداخت هزینه‌ها ترک و به عبارتی دیگر «فرار» می‌کنند.
هم‌میهن در گزارش خود یادآور شد با آنکه بیمه سلامت بیشترین پوشش را برای دهک‌های پایین جامعه به صورت «رایگان» در نظر گرفته است اما نوبت گرفتن از مراکز درمانی برای دریافت چنین خدماتی بین دو تا سه ماه طول می‌کشد و از سوی دیگر، «همه» خدمات درمانی هم تحت پوشش بیمه نیستند.
بخشی دیگر از این گزارش به بیماران فوتی اختصاص دارد که برخی خانواده‌ها به دلیل هزینههای بالای تسویه حساب بیمارستان، پیکرشان را تحویل نمی‌گیرند.
یکی از این افراد، یک جوان کارگر افغانستانی است که چند روز پیش در یکی از بیمارستان‌های دولتی تهران تحت عمل جراحی قلب قرار گرفته، اما «دوام نیاورده» و چند روز بعد فوت کرده است.
بعد از آن بیمارستان برای دوستانش یک فاکتور ۱۰۰ میلیون تومانی صادر کرده اما آن‌ها پول تسویه حساب و تحویل جسد را نداشته‌اند و بنابراین او را در بیمارستان رها کرده‌اند.
چنین اجسادی بر اساس این گزارش، معمولا چند روزی در سردخانه می‌مانند و در صورت عدم مراجعه وابستگان، به صورت «مجهول‌الهویه» دفن می‌شوند.
هم‌میهن در بخش دیگری از گزارش خود به نقل از محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار نوشت که یکی از «بیمارستان‌های بزرگ تهران» برای جلوگیری از فرار بیماران فقیر، اتاقی جداگانه برایشان در نظر گرفته و آن‌ها را تا زمان تسویه زندانی می‌کند.
مشابه این اتفاق در یکی از بیمارستان‌های اصفهان و در مورد دختری ۱۴ ساله در بخش سوانح سوختگی نیز رخ داده است. هزینه درمان او ۵۰ میلیون تومان شده است اما چون خانواده توان پرداخت آن را نداشته، مسوولان بیمارستان این کودک را در اتاقی زندانی کرده‌اند.
به گفته شریفی مقدم، در نهایت پس از «دو ماه» خانواده توانسته است با «وام و قرض» هزینه ترخیص فرزندش را تامین کند.
این دست اتفاق‌ها اما جدید و نادر نیستند. کارمند بیمارستانی در استان سیستان و بلوچستان به خبرآنلاین گفته است طی پنج سال اخیر مسوولان بیمارستان شمار زیادی از بیماران را تا زمان تسویه حساب به شکلی غیر‌مستقیم در بخش بستری، زندانی کرده‌اند.
هم‌میهن خرداد امسال هم در گزارشی نوشت که اگر شهروندی این روزها درگیر یک سرماخوردگی ساده شود، برای درمان باید نیم میلیون تومان هزینه کند.
در سال‌های اخیر گرانی کالاها و خدمات در همه بخش‌ها از جمله «بهداشت و درمان»، باعث وارد آمدن فشار اقتصادی شدید به مردم شده است.
