محمدجواد ظریف: ایران در دوره خامنهای تبدیل به قدرتی مطمئن شد



عباس عراقچی، وزیر خارجه جمهوری اسلامی، با اشاره به احتمال حمله تلافیجویانه اسرائیل به مواضع جمهوری اسلامی گفت: «اگر اسرائیل به ایران حمله کند، ما به شکل متناسب پاسخ خواهیم داد و پاسخ ما حسابشده خواهد بود و ما تواناییهای خوبی برای دفاع از خودمان داریم.»

العربیه در گزارشی خبر داد هاشم صفیالدین، گزینه بالقوه جانشینی حسن نصرالله، دبیرکل کشته شده حزبالله لبنان، به شکل مستقیم با حملات هوایی اسرائیل کشته نشد بلکه به دلیل محبوس ماندن در پناهگاهی زیرزمینی و بر اثر خفگی جان باخت.
بر اساس این گزارش، به نظر میرسد نحوه مرگ صفیالدین بهنوعی تکرار سناریوی کشته شدن نصرالله است.
العربیه روز پنجشنبه سوم آبان در گزارشی به نقل از منابع خود و همچنین بر اساس اطلاعات الحدث، رسانه عربستان سعودی فاش کرد که صفیالدین بهطور مستقیم بر اثر حملات هوایی کشته نشده است.
این منابع گفتند صفیالدین در یکی از پناهگاههای زیرزمینی در المریجه پنهان و حبس شده و بین یک تا سه روز به همراه هفت عضو دیگر حزبالله مقاومت کرده اما در نهایت بر اثر خفگی جان باخته است.
به گفته این منابع آگاه، تمامی پناهگاههای زیرزمینی حزبالله که بهطور ویژه مقاومسازی شدهاند، دارای ذخایر اکسیژن هستند.
همین مساله احتمالا توضیح میدهد که چرا اسرائیل تا چند روز پس از حمله اولیه، با ادامه دادن به حملات خود، مانع نزدیک شدن تیمهای امدادی به محل هدف شد.
سناریویی مشابه سناریوی کشتن نصرالله
روز پانزدهم مهر، محمود قماطی، عضو شورای سیاسی حزبالله گفت که اسرائیل با بمباران حومه جنوبی بیروت مانع پیشرفت عملیات جستوجو برای یافتن صفیالدین میشود.
روایتهای منتشر شده در زمان انتشار خبر کشته شدن دبیرکل حزبالله و گفتههای یکی از امدادگرانی که جسد نصرالله را پیدا کرد نیز نشان میداد که او هم بر اثر خفگی جان باخته و بدنش هیچ آسیب و جراحتی ندیده بود.
با ادامه درگیریها میان حزبالله و اسرائیل و تشدید این تنش طی بیش از یک ماه گذشته، حزبالله با خسارتهای سنگینی مواجه شده است.
اسرائیل تاکنون دهها تن از فرماندهان ارشد حزبالله را کشته و حسن نصرالله، دبیرکل این گروه نیز در روز هفتم مهر در حمله اسرائیل به جنوب بیروت از بین رفت.
روز ۱۹ مهر نیز اسرائیل حملاتی بیسابقه به منطقه المَریجه لبنان انجام داد؛ جایی که هاشم صفیالدین، رییس شورای اجرایی حزبالله و جانشین احتمالی نصرالله در آن حضور داشت.
دو هفته پس از این حمله، اسرائیل در روز سهشنبه اول آبان بهطور رسمی مرگ صفیالدین را اعلام کرد.
حزبالله لبنان نیز روز چهارشنبه دوم آبان در نهایت این خبر را تایید کرد.
از اوایل مهر امسال، اسرائیل حملات هوایی شدید خود را به نقاط مختلف لبنان بهویژه در ضاحیه بیروت که مقر اصلی حزبالله محسوب میشود و نیز جنوب و شرق این کشور، افزایش داده است.
اسرائیل در این مدت چندین «ترور هدفمند» دیگر نیز علاوه بر ترور نصرالله و صفیالدین انجام داده که مرگ علی کرکی، فرمانده جبهه جنوب حزبالله در حمله روز دوم مهر یکی از آنها بود.
پیش از آن و در نهم مرداد، فواد شکر، یکی از بنیانگذاران حزبالله و از فرماندهان برجسته نظامی آن، در ضاحیه کشته شد.
۳۰ شهریور، ابراهیم عقیل، فرمانده یگان رضوان و نفر دوم نظامی حزبالله بعد از فواد شکر، همراه با ۱۶ عضو دیگر این یگان کشته شد.
کمتر از یک هفته بعد و در روزهای چهارم، پنجم و هفتم مهر، اسرائیل به ترتیب ابراهیم قبیسی، فرمانده یگان موشکی، محمد سرور، فرمانده یگان هوایی و نبیل قاووق، عضو شورای مرکزی و مسئول امنیت حزبالله را در حملاتی کشت.
سرنوشت وفیق صفا، مسئول هماهنگی و ارتباطات حزبالله و شوهر خواهر حسن نصرالله، همچنان نامشخص است.
اسرائیل اعلام کرده که صفا را در حملاتی به منطقه النویری در بیروت هدف قرار داده اما هنوز خبری رسمی درباره وضعیت او منتشر نشده است.
با وجود این شرایط پیش آمده برای کادر رهبری حزبالله، ارتش اسرائیل اعلام کرد که این گروه در طول روز چهارشنبه دوم آبان و تا ساعت ۱۱ شب به وقت محلی، حدود ۱۳۵ موشک به سوی اسرائیل شلیک کرده است.

ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه، گفت نبردهایی که در غزه آغاز شد اکنون به لبنان کشیده شده و میزان تنش میان اسرائیل و جمهوری اسلامی نیز به شدت افزایش یافته است. او افزود: «این وضعیت به واکنش زنجیرهای شباهت دارد و کل خاورمیانه را در آستانه یک جنگ تمامعیار قرار داده است.»

۲۲ تن از زنان زندانی همبند نرگس محمدی در نامهای از زندان اوین ضمن ابراز نگرانی از وضعیت سلامتی این برنده جایزه نوبل صلح، به تعلل و خودداری مسئولان زندان از اعزام او به بیمارستان اعتراض کردند. آنها خواستار رسیدگی پزشکی اضطراری و اعزام فوری این زندانی سیاسی به بیمارستان شدند.
امضاکنندگان این نامه با اشاره به درد شدید سینه محمدی، وجود یک توده در سینه او و نیز ابتلای این زندانی به درد شدید کمر، خاطرنشان کردند با وجودی که مدتهاست محمدی طبق توصیه پزشکان متخصص، پزشک معتمد زندان و رییس بهداری اوین باید به صورت اورژانسی به بیمارستان منتقل شود، زندان از اعزام او به بیمارستان جلوگیری کرده و دلیل آن را «دستور نهادهای بالادستی» عنوان میکند.
این نامه با هشدار درباره این که بسیاری دیگر از زنان زندانی اوین نیز دچار بیماریهای سخت و لاعلاج یا کهولت سنی هستند و ادامه حبس، جانشان را به خطر انداخته، تاکید کرد که اگر این زنان «برچسب زندانی امنیتی» نداشتند، قطعا عدم تحمل حبس برای آنها صادر میشد.
خانواده محمدی روز ۱۲ مهر با صدور اطلاعیهای اعلام کرد نهادهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی در روزهای ۲۰ و ۲۷ شهریور و ۱۰ مهر امسال، از خروج محمدی از زندان و اعزام او به بیمارستان برای انجام آنژیوگرافی ممانعت کردند.
پیش از آن و در روز ۳۱ مرداد نیز کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل در نامهای نسبت به ادامه عدم دسترسی محمدی و سایر زندانیان در ایران به مراقبتهای پزشکی بهموقع و مناسب، با وجود درخواستهای مکرر، ابراز نگرانی کردند.
اکنون زنان همبند محمدی در اوین با بیان این که زندان با وجود اورژانسی بودن شرایط و اعتراضهای متعدد همبندیان و زنان زندانی همچنان از اعزام او به بیمارستان سر باز زده است، اعلام کردند: «ما تنها خواهان رسیدگی پزشکی و اعزام همبندی خود برای درمان هستیم.»
آنها با بیان این که زندانی بودن خود به معنای زندگی در اضطراب و دشواری بسیار است و بند زنان در حال حاضر پرجمعیتترین دوران خود را در سالهای اخیر سپری میکند، خاطرنشان کردند: «زندان در چنین شرایطی به جای رسیدگی بیشتر، از ابتداییترین وظایف قانونی خود چون اعزام زندانی به بیمارستان سر باز زده و بر اضطراب و دشواری حبس زندانیان در این دوران میافزاید.»
آنیشا اسدالهی، سمانه اصغری، ریحانه انصارینژاد، گلرخ ایرایی، سکینه پروانه، ناهید خداجو، نسرین خضری جوادی، راحله راحمیپور، ویدا ربانی، محبوبه رضایی، زهره سرو، نسیم سیمیاری، سعیده شفیعی، مهوش شهریاری، پخشان عزیزی، سعیده قربانعلی، سپیده قلیان، مطهره گونهای، شکیلا منفرد، معصومه نساجی، حورا نیکبخت و مریم یحیوی، امضاکنندگان این نامه هستند.
کمیته راهبردی ائتلاف بینالمللی «آزادی نرگس» مرداد ماه امسال با انتشار بیانیهای ضمن ابراز نگرانی شدید و هشدار درباره وخامت وضعیت سلامت محمدی، خواستار آزادی فوری و دسترسی کامل و مستقل او به خدمات درمانی شد.
نرگس محمدی در سالهای گذشته بارها با عناوین اتهامی مختلف به دلیل فعالیتهای حقوق بشریاش بازداشت، محاکمه و حدود شش سال زندانی شد.
این فعال حقوق بشر آخرین بار در آبان ۱۴۰۰ بازداشت و از آن زمان تاکنون در پروندههای مختلف مجموعا به ۱۳ سال و ۹ ماه زندان محکوم شد و چند پرونده باز دیگر نیز دارد.
۱۵۴ ضربه شلاق، چهار ماه رفتگری و نظافت خیابانها، دو سال ممنوعالخروجی، دو سال منع استفاده از تلفن هوشمند، دو فقره جزای نقدی و محرومیتهای اجتماعی و سیاسی و تبعید، دیگر مجازاتهای تعیین شده برای او هستند.
در سالهای گذشته گزارشهای متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی و زیر پا گذاشتن حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسئولان زندانها در ایران منتشر شده است.
در این سالها افرادی از جمله ساسان نیکنفس، بهنام محجوبی، بکتاش آبتین و جواد روحی، جان خود را در زندان از دست دادند.
جمهوری اسلامی هیچ مسئولیتی در قبال مرگ این افراد که به دلیل اعمال فشار، شکنجه و ارائه ندادن خدمات پزشکی بوده، نپذیرفته است.

حسین سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران، با اشاره به استقرار سامانه پدافند هوایی آمریکایی «تاد» در اسرائیل گفت: «به لولههای تاد اعتماد نکنید. اینها محدود هستند و شما به قدرت محدود تکیه کردهاید.» او افزود: «شما نمیتوانید در این داستان پیروز شوید و ما شما را شکست خواهیم داد.»