منشه امیر، کارشناس امور خاورمیانه، به ایران‌اینترنشنال گفت اسرائیل نگران است که دونالد ترامپ در مذاکرات تهران-واشینگتن به سطح غنی‌سازی ۳.۶۷ درصدی رضایت دهد و تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی را لغو کند بدون آن که برنامه‌ای برای توقف پرونده هسته‌ای ایران وجود داشته باشد.
او افزود: «اسرائیل به تسلیحات و تجهیزات نظامی آمریکا نیاز دارد و برای مقابله با تهدیدات ایران، به حمایت نظامی ایالات متحده و بریتانیا نیازمند است. اسرائیل سناریوهای مختلفی از جمله حمله انفرادی، حمله با پشتیبانی آمریکا و حمله مشترک با آمریکا به ایران را در نظر گرفته است.»
مرتضی کاظمیان، عضو تحریریه ایران‌اینترنشنال با اشاره به اینکه حل مشکل بنیادین جمهوری‌اسلامی و ایالات متحده، بدون پایان دادن به آمریکاستیزی و «کنار گذاشتن شعار مرگ بر اسرائیل» ممکن نیست، گفت: «اگر این شعارها تحقق پیدا کند، جمهوری‌اسلامی باید از ماهیت خودش دست بکشد.»
این روزنامه‌نگار روند مذاکرات را برای توافق «به سرعت در حال پیشروی» ارزیابی کرد و گفت: «ترجیح دولت ترامپ این است که با حداقل هزینه، بیشترین نتیجه را از مذاکره بگیرد.»
او افزود: «جمهوری‌اسلامی ترجیح می‌دهد به جای اینکه تاسیسات اتمی و مراکز نظامی‌اش، هدف حمله قرار بگیرد، وارد توافق با آمریکا شود و امتیازهایی بدهد تا هزینه بیشتری پرداخت نکند.»
این عضو تحریریه ایران‌اینترنشنال اسرائیل را ضلع سوم مذاکرات جمهوری‌اسلامی و آمریکا دانست و گفت: «اسرائیل برای تولید سلاح اتمی در ایران حساسیت دارد و با توجه به مجموع تنش‌های نظامی که در ماه‌های گذشته میان دو طرف رخ داده، به راحتی و بدون امتیازگیری بزرگ از جمهوری‌اسلامی عبور نمی‌کند.»
به گزارش روزنامه تایمز اسرائیل، وزیر استراتژیک این کشور، شنبه و همزمان با مذاکرات جمهوری‌اسلامی و آمریکا در هتل محل اقامت استیو ویتکاف دیده شد.
در این گزارش تاکید شده مشخص نیست حضور او در این مکان، تصادفی بود یا دلیل دیگری داشت.
گفت‌وگو با امیر سلطان‌زاده، عضو تحریریه ایران‌اینترنشنال
روزنامه شرق از تاثیر حداقلی خبرهای مرتبط با مذاکرات بر بازار خبر داد و نوشت فعالان بازار برخلاف دور اول مذاکرات محتاط‌تر بودند.
رضا غیبی، عضو تحریریه ایران‌اینترنشنال گفت: «مردم به فریب‌های جمهوری‌اسلامی برای دستکاری بازار دلار آشنا شده‌اند و تحت تاثیر اخبار قرار نمی‌گیرند.»
او درباره تاثیر مذاکرات جمهوری‌اسلامی و آمریکا بر قیمت دلار افزود: «مردم به سیگنال‌های مثبتی که در دو دور گذشته مذاکرات منتشر شده، توجهی نشان ندادند و گزارش‌های رسانه‌ای نیز نتوانسته بر نظر مردم تاثیری بگذارد.»
این عضو تحریریه ایران‌اینترنشنال به دستورهای امنیتی حکومت برای توقف خرید و فروش ارز از سوی صرافی‌ها اشاره کرد و گفت: «حکومت دستور بستن صرافی‌ها را داده است، اما فروشنده‌ای هم در بازار وجود ندارد.»
غیبی پیامد به نتیجه رسیدن مذاکرات را بر حوزه ارز «بی‌تاثیر» خواند و اضافه کرد: «اقتصاد ایران به دلار ۱۰۰ هزار تومانی رسیده و حتی در صورت رخ دادن اتفاقی مثبت در مذاکرات، دلار در همین محدوده خواهد ماند و یا افزایش خواهد یافت.»
جلیل روشندل، استاد روابط بین‌الملل در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال درباره خواسته‌های جمهوری‌اسلامی و آمریکا در مذاکرات گفت: «جمهوری‌اسلامی می‌خواهد که مشکلات مالی و تحریم‌ها علیه او متوقف شود و آمریکا خواهان گرفته شدن هر نوع توانایی نظامی جمهوری‌اسلامی است.»
او با اشاره به اینکه «انتخاب گزینه حمله نظامی» از سوی آمریکا همواره بالای سر جمهوری‌اسلامی وجود دارد و می‌تواند به آن ضمانت اجرایی بدهد، ادامه داد: «به همین دلیل است که جمهوری‌اسلامی مجبور است به خواسته‌های آمریکا تن در بدهد.»
روشندل پیش‌بینی نتیجه مذاکرات را تا دو هفته آینده غیرممکن دانست و گفت: «در شرایطی هستیم که همزمان با پیشرفت مذاکرات، ممکن است خبر به هم خوردن آن اعلام شود، به همین دلیل امکان پیش‌بینی دقیق برای نتیجه آن وجود ندارد.»
امید معماریان، تحلیلگر سیاسی، با اشاره به اینکه آمریکا با دقت و حساسیت بالا رفتار جمهوری اسلامی را زیر نظر دارد، گفت «در حال بررسی امکان‌پذیری حل مسئله هسته‌ای از طریق دیپلماتیک است. جمع‌بندی دولت ترامپ تاکنون این نیست که جمهوری اسلامی می‌خواهد وقت تلف کند یا تمایلی به پیشرفت مذاکرات ندارد.»
به گفته این تحلیلگر سیاسی، در روزهای گذشته، «تلاش‌های زیادی هم در واشینگتن و هم تهران صورت گرفته تا فضای خوشبینانه بیش از حدی درباره روند مذاکرات و احتمال موفقیت گفت‌وگوهای اخیر ایجاد شود.»
معماریان می‌گوید با این وجود در مجموع، «خوش‌بینی بیش از حد، مثلا صرف اینکه ابعاد فنی مذاکرات در جلسه بعدی در روز چهارشنبه برگزار می‌شود یا طرفین با یکدیگر گفت‌وگوی مستقیم خواهند کرد، نه‌تنها نابه‌جا بلکه غیرعقلانی است.»
به گفته معماریان، «این مذاکرات ذاتا بسیار پیچیده، فنی و چند‌بعدی‌اند و ابعاد سیاسی، اقتصادی، امنیتی و علمی متعددی دارند. بنابراین تصور اینکه صرفا با دو جلسه میان مقامات آمریکایی و ایرانی بتوان چارچوبی مشخص برای یک روند مذاکراتی طراحی کرد، بسیار دشوار و خوشبینانه است.»