رییس پلیس آگاهی: کارآگاهان در راهپیمایی اربعین سارقان را چهرهزنی میکنند
رییس پلیس آگاهی با اشاره به مراسم اربعین گفت: «تعدادی از کارآگاهان در مسیرهای راهپیمایی در عراق مستقر شدهاند که ضمن حضور در بین زائران، چهرهزنی و شناسایی سارقانی که ممکن است به زائران تعرض کنند را انجام داده و اقدامات لازم را در طول مسیر و موکبها انجام میدهند.»
او ادامه داد: «برخی سارقان حرفهای که تخصصشان سرقت از زائران است، ممنوعالخروج شده و گذرنامه برای آنها صادر نمیشود.»
علی ولیپور گودرزی، رییس پلیس آگاهی تهران در خصوص کاهش آمار سرقت در جریان جنگ ۱۲ روزه به روزنامه اعتماد گفت: «سارقانی که داخل تهران بودند، از ترس جانشان شهر را ترک کرده بودند.»
او ادامه داد: «سارقان خارج از شهر هم ریسک حضور در تهران را نپذیرفته و به این شهر نیامده بودند.»
وبسایت «اویل پرایس» گزارش داد با وجود تخفیفهای وسوسهکننده، چینیها خریدار نفت ایران نیستند و این موضوع سبب شده بیش از ۳۰ میلیون بشکه نفت در نزدیکی مالزی معطل بمانند. این بیشترین حجم ذخیرهسازی شناور نفت ایران در بیش از پنج سال گذشته است.
با وجود تحریمها، تا پیش از آغاز دور دوم ریاستجمهوری دونالد ترامپ در بهمن ۱۴۰۳، برخی پالایشگاههای کوچک چینی (قوریها)، همچنان بهدلیل تخفیفهای بسیار بالای جمهوری اسلامی، نفت ایران را میخریدند اما پس از آغاز کار ترامپ، این روند رفته رفته مختل شد.
طبق دادههای شرکت «کپلر»، حجم نفت خام ایران در ذخایر شناور از ۹ میلیون بشکه در اواسط ژانویه به ۳۳ میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه در اوایل اوت رسیده که بالاترین سطح از سال ۲۰۲۰ است.
بیشتر این نفتکشهای معطل، در آبهای سنگاپور و مالزی - مراکز اصلی عملیات انتقال کشتی به کشتی ایران - شناورند. نگهداری این حجم از نفت روی دریا، هزینههای سنگینی به جمهوری اسلامی تحمیل میکند.
از سوی دیگر، در پی جنگ ۱۲ روزه، حکومت ایران از بیم هدف قرار گرفتن انبارهای نفت خود، بخش بزرگی از نفت ذخیره شده را به کشتیها انتقال داد.
در همین حال صادرات نفت خام ایران از حدود ۱.۷ میلیون بشکه در روز، در زمستان ۱۴۰۳، اکنون به حدود ۱۰۲ هزار بشکه در روز سقوط کرده است.
قوریهای چینی
عمده خریداران نفت جمهوری اسلامی در شرایط تحریم، پالایشگاههای کوچک چینی موسوم به قوری (تیپات) بودند.
دولت ترامپ از ابتدای آغاز به کار خود، سختگیری کمسابقهای نسبت به خریداران نفت جمهوری اسلامی نشان داد.
پتروشیمی شاندونگ شوگوانگ لوچینگ با ظرفیت ۱۰۰ هزار بشکه در روز در مارس ۲۰۲۵، پالایشگاه شاندونگ شنگسینگ کمیکال با ظرفیت ۴۴ هزار بشکه در روز در آوریل ۲۰۲۵ و پالایشگاه هبئی شینهای کمیکال گروپ با ظرفیت ۱۲۰ هزار بشکه در روز در ماه می ۲۰۲۵، از سوی آمریکا تحریم شدند.
مالزی نیز از سوی آمریکا برای سختگیری درباره انباشت نفت ایران در آبهای این کشور تحت فشار است.
در این مجموعه، ۵۰ شخص و نهاد و بیش از ۵۰ کشتی در فهرست تحریمها قرار گرفتند که بزرگترین اقدام تحریمی آمریکا علیه جمهوری اسلامی از سال ۲۰۱۸ به شمار میرود.
کمتر از دو هفته پس از آغاز دور دوم ریاستجمهوری ترامپ، کارزار تازهای از سیاست «فشار حداکثری» علیه جمهوری اسلامی به راه افتاد.
در ۱۰۰ روز نخست فعالیت، دولت ترامپ در مجموع ۱۷ دور تحریم مرتبط با جمهوری اسلامی اعمال کرد که طی آن ۴۰ شخص، ۱۱۷ شرکت و نهاد و ۷۷ نفتکش هدف قرار گرفتند.
سخنگوی قوه قضاییه جمهوری اسلامی ۲۰ نفر از شهروندان بازداشتشده پس از جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل را به عنوان «عوامل جاسوسی و پشتیبانیکننده موساد» معرفی کرد و گفت آنها از سوی وزارت اطلاعات در تهران و استانهای دیگر دستگیر شدهاند و پروندههایشان در حال رسیدگی است.
اصغر جهانگیر در نشست خبری شنبه ۱۸ مرداد خود گفت که پروندههای این افراد بلافاصله تشکیل شده و در حال رسیدگی است اما جزییاتی مانند هویت و محل نگهداری آنان را ارائه نکرد.
جهانگیر درباره پرونده افرادی که پیش از شروع جنگ ۱۲ روزه به دست ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شدند، گفت برخی از آنان در اعترافات خود به نقش و ماموریتهای مرتبط با جنگ اشاره کردند و برخورد قانونی با آنان صورت گرفته و بخشی دیگر پس از تحقیقات، اتهاماتشان تغییر کرده یا منتفی شده است.
او در ادامه اعلام کرد دستگاه قضایی در برخورد با جاسوسان و عوامل اسرائیل، «هیچگونه گذشتی ندارد» و صدور احکام قاطع برای آنها، «درس عبرتی تاریخی» خواهد بود.
این صحبتهای جهانگیر، بار دیگر نگرانیها را درباره نقض حقوق افراد بازداشتشده و استفاده از اتهام «جاسوسی» بهعنوان ابزاری برای سرکوب منتقدان و فعالان سیاسی تشدید میکند.
از سوی دیگر، تهدید به صدور «احکام قاطع» و «درس عبرتی تاریخی» میتواند نشاندهنده عزم حکومت ایران برای صدور احکام شدید مانند اعدام یا مجازاتهای سنگین دیگر باشد که حقوق متهمان را نادیده میگیرد و به شکلی سیستماتیک بهمنظور سرکوب مخالفان و فعالان سیاسی استفاده میشود.
در چنین شرایطی، هیچ تضمینی برای برگزاری محاکمات عادلانه وجود ندارد؛ بهویژه در پروندههایی که متهمان تحت شکنجههای جسمی و روانی قرار گرفتهاند.
جهانگیر در نشست خبری ۲۱ تیرماه خود نیز از تفهیم اتهام «جاسوسی» به برخی شهروندان بازداشتشده پس از جنگ ۱۲ روزه خبر داد و گفت پروندههای آنها در حال رسیدگی است.
۳۱ تیرماه، غلامحسین محسنی اژهای، رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی، اعلام کرد در جریان رخدادهای پس از جنگ با اسرائیل، بیش از دو هزار نفر در شهرهای مختلف ایران بازداشت شدند.
زندانیانی که به اوین برگشتند
جهانگیر در بخش دیگری از صحبتهای امروز خود با اشاره به بازگرداندن زندانیان سیاسی از زندان تهران بزرگ به زندان اوین، گفت ۵۰۰ نفر از زندانیانی که به زندان تهران بزرگ منتقل شده بودند، بدون هیچگونه مشکل یا مسئلهای به زندان اوین بازگشتند.
او اضافه کرد تعدادی دیگر از زندانیان که پس از بررسیها «تشخیص داده شد بازگرداندن آنها به زندان اوین به مصلحت نیست»، به زندانهای دیگر منتقل شدند.
ایراناینترنشنال ۱۷ مرداد در گزارشی با اشاره به بازگرداندن صدها تن از زندانیان سیاسی به اوین، نوشت که ماموران، اکبر دانشورکار، بابک علیپور، بابک شهبازی، محمد تقوی، پویا قبادی و وحید بنیعامریان، زندانیان سیاسی محکوم به اعدام را با ضرب و جرح از دیگر زندانیان جدا کرده و به زندان قزلحصار کرج منتقل کردند.
قزلحصار کرج یکی از مخوفترین زندانهای ایران است که بسیاری از احکام اعدام زندانیان با اتهامات مختلف در آن اجرا میشود.
حسن موسوی چلک، رییس انجمن مددکاران اجتماعی گفت: «در دور اخیر اخراج مهاجران موردی داشتیم که پدر را فرستادند افغانستان، اما فرزندش در ایران ماند.»
او افزود: «مدتی قبل این تجربه را داشتهایم که کودک ایرانی بهجای کودک افغانستانی از کشور اخراج شد.»
بند پنج زندان شیبان اهواز که ظرفیت اسمی آن ۱۰۰ نفر است، هماکنون بیش از ۱۲۵ زندانی سیاسی را در خود جای داده است. این زندانیان با مشکلات بسیاری از جمله تراکم جمعیت و وضعیت بهداشتی بحرانی مواجه شده و اعلام کردهاند در صورت عدم رسیدگی فوری به مشکلاتشان، اعتصاب غذا خواهند کرد.
سازمان حقوق بشری کارون، شنبه ۱۸ مرداد گزارش داد پس از بازداشتهای گسترده در پی جنگ ۱۲ روزه، دستکم ۸۰ نفر از بازداشتشدگان به بند پنج زندان شیبان اهواز منتقل شدهاند.
این افراد پس از تحمل شکنجههای جسمی و روانی و اعترافات اجباری، به احکام سنگین حبس محکوم شدهاند و جمعیت زندانیان این بند را به شدت افزایش دادهاند.
تراکم جمعیت و شرایط نامناسب فضا
با وجود اینکه فضای بند پنج زندان شیبان برای نگهداری حداکثر ۱۰۰ نفر طراحی شده است، تراکم جمعیت باعث شده شرایط بهداشتی و انسانی به شدت تحت تاثیر قرار گیرد.
اتاقهای این بند که هر کدام کمتر از ۲۰ متر مربع مساحت دارند، برای ۱۲ تا ۱۵ نفر در نظر گرفته شدهاند اما بهدلیل ازدحام جمعیت، برخی اتاقها بیش از ۲۰ نفر را در خود جای دادهاند.
حیاط این بند نیز تنها ۶۰ متر مربع مساحت دارد و بهدلیل خرابی سیستم فاضلاب، آب آلوده و فاضلاب در آن جمع شده و بوی تعفن فضای زندان را فرا گرفته است.
دیوارهای بلند این زندان با ارتفاع ۱۲ متر و ضخامت شش متر مانع جریان هوای آزاد و تهویه طبیعی در حیاط شده و زندانیان امکان تردد، پیادهروی و ورزش در حیاط را ندارند و تنها هر دو هفته یکبار به بند دیگری منتقل میشوند تا بتوانند ورزش کنند.
افزایش بیماریها و وضعیت بهداشتی بحرانی
بر اساس گزارش سازمان حقوق بشری کارون، شرایط بهداشتی در بند پنج زندان شیبان «بسیار بحرانی» است و بیماریهای مختلفی در میان زندانیان شیوع پیدا کرده است.
علاوه بر بیماریهای خاص، شیوع بیماریهای پوستی نظیر گال و نیز بیماری آنفولانزا به شدت افزایش یافته است.
نگرانی دیگر این است که پخت و پز در حیاط بند، در کنار آبهای آلوده و فاضلاب انجام میشود که سلامت زندانیان را بیش از پیش به خطر انداخته است.
این بند تنها دو سرویس بهداشتی دارد و زندانیان مجبورند برای استفاده از آنها ایستادن در صفهای طولانی را تحمل کنند.
همچنین تنها دو حمام در دسترس زندانیان این بند است و بهدلیل ازدحام جمعیت، صف انتظار برای استفاده از آنها به دو تا سه ساعت میرسد.
کولرهای موجود نیز کارآمدی لازم را ندارند و هوای گرم اهواز، شرایط را برای زندانیان سختتر کرده است.
تهدید به اعتصاب غذا
در واکنش به این شرایط بحرانی و غیرانسانی، زندانیان سیاسی این بند تهدید کردهاند در صورت عدم رسیدگی فوری به مشکلات، دست به «اعتصاب غذای دستهجمعی» خواهند زد.
آنها اعلام کردهاند این اقدام بهعنوان اعتراض به «شرایط غیرانسانی موجود در زندان» انجام خواهد شد.
بسیاری از زندانیان در ایران بهناچار از اعتصاب غذا بهعنوان آخرین راه برای رسیدن به خواستههایشان استفاده میکنند و جان خود را به خطر میاندازند.
آنها اغلب در اعتراض به برآورده نشدن مطالبات خود، از جمله تاخیر در رسیدگی به پرونده و مراعات نشدن حقوقشان بهعنوان زندانی، دست به اعتصاب میزنند.
محکومان به اعدام و حبسهای طولانی مدت
بند پنج زندان شیبان اهواز یکی از پرجمعیتترین بندهای زندانیان سیاسی در ایران است و جمعی از زندانیان محکوم به اعدام و حبسهای طولانیمدت در آن حضور دارند.
سیدسالم موسوی، حبیب دریس، محمد داورشناس، مهدی شریفی، محمدامین عبیات، مرتضی مهناپور، مسعود جامعی، علیرضا مرداسی و فرشاد اعتمادیفر از جمله زندانیان محکوم به اعدام محبوس در این بند هستند.
شماری از زندانیان سیاسی محکوم به حبس ابد و حبسهای طولانیمدت از جمله غلامحسین کلبی، عبدالامام زائری، عبدالزهرا هلیچی، یحیی ناصری، ناظم بریهی، محمدعلی عمورینژاد، سیدیابر البوشوکه، سیدمختار آلبوشوکه، علی حلفی، ایوب پرکار، فارس رماحی (عموری)، سامان حرمتنژاد و داود حرمتنژاد نیز در این بند بهسر میبرند.
سازمان حقوق بشری کارون در گزارش خود نوشت فعالان حقوق بشر با ابراز نگرانی شدید درباره وضعیت زندانیان، از نهادهای بینالمللی و سازمانهای حقوق بشری خواستهاند هرچه سریعتر نسبت به بهبود شرایط و حفاظت از جان و سلامت زندانیان سیاسی در زندانهای اهواز اقدام کنند.
این گروهها از سازمانهای بینالمللی خواستهاند نظارت دقیقتری بر وضعیت زندانیان و شرایط زندانها داشته باشند تا از وقوع هرگونه نقض حقوق بشر جلوگیری شود.