ماندلا ماندلا، نوه ۵۱ ساله نلسون ماندلا، پیش از عزیمت به تونس برای پیوستن به کاروان دریایی عازم غزه گفت که شرایط زندگی فلسطینی‌ها «بدتر از دوران آپارتاید در آفریقای جنوبی» است و خواستار اقدام فوری جامعه جهانی برای حمایت از آن‌ها شد.
او گفت: «بسیاری از ما که از این سرزمین ها بازدید کرده‌ایم، به یک نتیجه روشن رسیده‌ایم: فلسطینی‌ها امروز شکلی بسیار شدیدتر از آپارتاید را تجربه می‌کنند. جامعه جهانی باید همچنان در کنار فلسطینی‌ها بایستد، همان‌طور که در کنار ما ایستاد.»
این کاروان شامل ده‌ها کشتی و صدها فعال از ۴۴ کشور، از جمله گرتا تونبرگ، فعال محیط‌زیست سوئدی، است و هدف آن رساندن مواد غذایی و کمک‌های بشردوستانه به غزه اعلام شده است.
بر اساس این گزارش که پنج‌شنبه ۱۳ شهریور منتشر شد، نماینده ارتش اسرائیل این اظهارات را در جلسه غیرعلنی کمیسیون سیاست خارجی و دفاعی پارلمان اسرائیل (کنست) مطرح کرده است.
کان افزود یکی از نمایندگان حزب حاکم لیکود ۱۲ شهریور در جلسه این کمیسیون پرسید چرا باید اشغال شهر غزه حماس را به تغییر موضع وادارد که این مقام نظامی پاسخ داد: «من نگفتم باعث خواهد شد حماس تغییر موضع دهد. این اصلا قطعی نیست.»
نماینده ارتش اسرائیل همچنین تاکید کرد شهر غزه «اهمیتی نمادین» دارد.
طبق تازه‌ترین برآورد ارتش اسرائیل، تا چهارشنبه ۱۲ شهریور حدود ۸۰۰ هزار نفر از اهالی شهر غزه همچنان در این منطقه حضور دارند.
ارتش اسرائیل شهر غزه در شمال این باریکه را منطقه جنگی اعلام کرده و در چارچوب عملیاتی برای تسلیم کردن حماس، طرح‌هایی را برای تصرف این شهر به اجرا گذاشته است.
بخش‌هایی از غزه نیز به‌عنوان «مناطق قرمز» تعیین شده‌اند و ارتش اسرائیل به اهالی آن دستور داده است محل سکونت خود را ترک کنند.
مخالفت رییس ستاد ارتش با طرح تصرف شهر غزه
تلویزیون اسرائیل ۱۲ شهریور گزارش داد ایال زمیر، رییس ستاد کل ارتش این کشور، قصد دارد به دولت بنیامین نتانیاهو هشدار دهد در صورت پیشبرد طرح تصرف شهر غزه، راهی جز تحمیل حکومت نظامی بر این باریکه وجود نخواهد داشت.
بر اساس این گزارش، زمیر همچنین با تصرف شهر غزه مخالفت کرده و از کابینه اسرائیل خواسته است به توافقی برای برقراری آتش‌بس و آزادی گروگان‌های در بند حماس دست یابد.
رییس ستاد کل ارتش اسرائیل تاکید کرده دستورات مربوط به تصرف شهر غزه را اجرا خواهد کرد اما هم‌زمان درباره پیامدهای نظامی و دیپلماتیک این اقدام، به دولت هشدار داده است.
هشدار وزیر دفاع اسرائیل در پی ادامه حملات حوثی‌ها
حوثی‌های مورد حمایت جمهوری اسلامی در یمن برای سومین بار طی ۲۴ ساعت گذشته، به‌سوی اسرائیل موشک شلیک کردند.
ارتش اسرائیل اعلام کرد دو موشک حوثی‌ها از سوی سامانه‌های دفاعی رهگیری شدند و موشک سوم خارج از خاک اسرائیل فرود آمد.
به گفته ارتش اسرائیل، یکی از این موشک‌ها مجهز به کلاهک خوشه‌ای بوده است.
روزنامه جروزالم پست سوم شهریور گزارش داد استفاده حوثی‌ها از مهمات خوشه‌ای در حمله موشکی بالستیک به اسرائیل، نشانگر «تحولی مهم و به‌شدت نگران‌کننده» در درگیری‌های منطقه‌ای و توانمندی‌های عملیاتی این گروه است.
بر اساس این گزارش، تهران دریافته که برای رویارویی با اسرائیل، باید بر سامانه‌های پدافند هوایی این کشور غلبه کند و مجهز کردن حوثی‌ها به کلاهک خوشه‌ای یکی از شیوه‌هایی است که می‌تواند در این مسیر موثر باشد.
این مهمات، در اثر یک انفجار اولیه تعداد زیادی مهمات کوچک‌تر را در منطقه انفجار پخش می‌کنند تا با یک فاصله زمانی پس از انفجار اول منفجر شوند.
یسرائیل کاتز، وزیر دفاع اسرائیل، ۱۳ شهریور در واکنش به ادامه حملات حوثی‌ها، با استناد به داستانی از تورات به این گروه هشدار داد.
کاتز در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «حوثی‌ها بار دیگر موشک‌هایی به سمت اسرائیل شلیک کردند ... ما تمام ۱۰ بلا را [علیه این گروه] کامل خواهیم کرد.»
۱۰ بلای مصر، مجموعه‌ای از رویدادهای معجزه‌آسا در روایت کتاب «سفر خروج» تورات است که به‌عنوان مجازات فرعون و مردم مصر برای رها نکردن بنی‌اسرائیل نازل شدند. طبق روایت تورات، پس از دهمین بلا، فرعون سرانجام بنی‌اسرائیل را آزاد کرد.
به گزارش روزنامه میامی هرالد، ونزوئلا نخستین کشور در آمریکای جنوبی است که از پهپادهای مسلح استفاده می‌کند؛ تحول مهمی که نتیجه نزدیک به دو دهه همکاری مستمر با تهران است.
بر اساس این گزارش، ونزوئلا طی سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۵ از کشوری بدون توان پهپادی به کشوری دارای زرادخانه‌ای متنوع از پهپادها برای شناسایی، دیده‌بانی و رزم تبدیل شده.
این جهش حاصل برنامه‌ای محرمانه بوده که از زمان هوگو چاوز، رییس‌جمهوری سابق و از دنیا رفته این کشور آغاز شده و با قراردادی ۲۸ میلیون دلاری و ارسال کیت‌های مونتاژ «مهاجر-۲» از ایران، کلید خورده است.
این همکاری سرانجام به صنعتی گسترده منجر شده که اکنون علاوه بر پهپادهای شناسایی، مدل‌های رادارگریز و پهپادهای انتحاری الهام‌گرفته از طراحی‌های ایرانی را نیز تولید می‌کند.
معاملات نظامی در قالب پروژه‌های غیرنظامی
میامی هرالد با بررسی ده‌ها سند رسمی دولت ونزوئلا نوشت که میلیاردها دلار در این همکاری سرمایه‌گذاری شده و این معاملات اغلب در پوشش پروژه‌هایی نظیر کارخانه دوچرخه یا تراکتور صورت گرفته اما در واقع اهداف نظامی داشته است.
از سوی دیگر بر اساس گزارش‌ها، واشینگتن طی هفته‌های گذشته سه ناوشکن موشک‌انداز و چهار هزار تفنگدار دریایی را به کارائیب اعزام کرد.
در واکنش، ونزوئلا ناوهای جنگی در سواحل خود مستقر کرده و از «حضور چشمگیر» پهپادها در طول مرزها خبر داده است.
همچنین حدود ۱۵ هزار سرباز به مرز کلمبیا اعزام شده‌اند.
ونزوئلا چه پهپادهایی دارد؟
ونزوئلا در دو دهه گذشته زرادخانه‌ای متنوع از پهپادها ساخته است.
بر اساس گزارش میامی هرالد، «آرپیا-۱» بر پایه مهاجر-۲ ایرانی طراحی و در داخل مونتاژ شده است.
این پهپاد برای گشت‌زنی مرزی و پایش زیرساخت‌ها به‌کار می‌رود.
«آنتونیو خوزه دِ سوکره-۱۰۰» با حمایت ایران مدرن‌سازی شده و قابلیت شناسایی آنی و حملات دقیق با مهمات هدایت‌شونده روسی دارد.
مدل پیشرفته‌تر آن، «سوکره-۲۰۰»، رادارگریز و چندمنظوره است و هنوز در مرحله آزمایشی قرار دارد.
«مهاجر-۶» ایرانی از سال ۲۰۲۰ وارد خدمت شده و برای شناسایی و حمله با موشک‌های قائم استفاده می‌شود.
«اورلان-۱۰» روسی نیز از همان سال در اختیار ونزوئلا قرار گرفته و برای شناسایی تاکتیکی و تصحیح آتش توپخانه به کار می‌رود.
به نوشته میامی هرالد، ونزوئلا همچنین پروژه آزمایشی «گاویلان» را برای شناسایی سبک و آموزش، اجرا کرده است.
آخرین نمونه، «زامورا وی-۱» است؛ پهپادی انتحاری بر پایه شاهد-۱۳۶ ایران که پس از یافتن هدف به آن برخورد می‌کند و منفجر می‌شود.
ائتلافی از نهادهای دانشجویی که با نام بِم‌اِس‌آی شناخته می‌شود، پیش از تجمع پنج‌شنبه ۱۳ شهریور اعلام کرد: «نگرانی مردم به‌خاطر اعتراضات خیابانی نیست، بلکه به‌خاطر فساد و سیاسی‌سازی قانون است.»
پس از آن‌که یک خودروی پلیس با یک راننده پیک موتوری برخورد کرد و او را کشت، اعتراضات هفته گذشته در اندونزی به رهبری دانشجویان، کارگران و گروه‌های حقوق بشری تشدید شد و به خشونت گرایید.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده، در جریان این اعتراضات تاکنون ۱۰ نفر کشته و بیش از هزار نفر در پی «غارت و شورش»، زخمی شده‌اند.
گروه‌های حقوق بشری، استفاده نیروهای امنیتی از خشونت را محکوم کردند.
اعتراض به نابرابری‌های اقتصادی
اعضای ۱۰ اتحادیه دانشجویی، چهارشنبه با نمایندگان پارلمان دیدار کردند. آنان خواستار تحقیقات مستقل درباره خشونت پلیس شدند و هم‌زمان بر تضاد میان مزایا و امتیازات سخاوتمندانه برای قانون‌گذاران و دشواری‌های اقتصادی اکثریت اندونزیایی‌ها تاکید کردند.
معاون رییس پارلمان اندونزی به معترضان وعده داد پنج‌شنبه فرصتی برای دیدار با دولت فراهم خواهد شد اما موزامیل احسان، رهبر ائتلاف دانشجویان، گفت که هیچ پیگیری‌ای درباره این دعوت انجام نشده است.
خبرگزاری رویترز نوشت که این اعتراضات از سوی چندین تشکل دانشجویی اندونزی «با منافع گاه متفاوت و بعضا ناسازگار» سازماندهی شده است.
بازداشت بیش از سه هزار نفر
کارگران عضو اتحادیه گِبراک نیز قرار است پنج‌شنبه در جاکارتا، پایتخت، تظاهراتی علیه برخورد خشن نیروهای امنیتی برگزار کرده و خواستار آزادی بازداشت‌شدگان شوند.
سازمان حقوق بشری دیده‌بان حقوق بشر مستقر در نیویورک، پنج‌شنبه اعلام کرد که مقام‌های اندونزی بیش از سه هزار نفر را در یک کارزار سرکوب سراسری بازداشت کرده‌اند.
میناکشی گانگولی، معاون بخش آسیا در این سازمان گفت: «مقام‌های اندونزی نباید به اعتراضات علیه سیاست‌های دولت با توسل به زور بیش از حد و بازداشت غیرقانونی معترضان پاسخ دهند.»
پرابوو سوبیانتو، رییس‌جمهور اندونزی، گفته است که ارتش و پلیس در برابر «اوباش خشونت‌طلب» قاطع خواهند بود و برخی از ناآرامی‌ها نشانه‌هایی از «تروریسم و خیانت» دارند.
اعتراضی فراتر از مرزها
پیش‌تر احمد سوکارسونو، معاون مدیر شرکت مشاوره «کنترل ریسکس» (Control Risks)، در تحلیلی گفت که شکاف فزاینده میان فقرا و ثروتمندان در اندونزی، شرایطی بحرانی و قابل انفجار ایجاد کرده است.
او افزود: «افزایش مزایای نمایندگان مجلس در چنین شرایطی مانند شعله‌ای است بر انبار باروت.»
واکنش‌ها به سرکوب اعتراض‌ها به داخل مرزهای اندونزی محدود نمانده است.
در فضای مجازی، کاربران با استفاده از هشتگ ResetIndonesia# و افزودن رنگ‌های صورتی و سبز به تصویر پروفایل‌های خود، خواستار اجرای ۲۵ مطالبه از جمله پایان خشونت پلیس و تضمین دستمزد عادلانه برای مردم شده‌اند.
گزارش‌ها از لیسبون حاکی از آن است که سازمان ملی ایمنی حمل و نقل پرتغال از صبح پنج‌شنبه ۱۳ شهریور بررسی‌های خود را درباره این حادثه آغاز کرده است.
چهارشنبه در اثر خروج قطار کابلی «گلوریا» از ریل و سقوط آن در شهر لیسبون، دست‌کم ۱۷ نفر جان باختند و ۱۸ تن دیگر مصدوم شدند.
این قطار از جاذبه‌های گردشگری و نمادهای پایتخت پرتغال به شمار می‌رود.
در میان جان‌باختگان، شماری از شهروندان خارجی نیز حضور دارند و حال پنج تن از مجروحان وخیم گزارش شده است.
کارلوس موئداس، شهردار لیسبون، ۱۲ شهریور در مصاحبه با خبرنگاران گفت: «امروز روزی تراژیک برای شهر ماست. لیسبون در سوگ است.»
دولت پرتغال ۱۳ شهریور را در این کشور عزای عمومی اعلام کرده است.
تلاش برای یافتن علل حادثه
بی‌بی‌سی جهانی ۱۳ شهریور به نقل از رسانه‌های محلی گزارش داد در بررسی‌ها، تمرکز اولیه بر کابلی است که سامانه وزنه‌متعادل قطار لیسبون را به حرکت درمی‌آورد و امکان جابه‌جایی واگن در مسیرهای پرشیب مرکز شهر را فراهم می‌کند.
این سیستم در مراحل مختلف تحول خود ابتدا مبتنی بر مکانیسم آبی، سپس سامانه بخار بوده و در نهایت با استفاده از نیروی برق عمل کرده است.
در کنار این موضوع، پرسش‌های اساسی دیگری نیز مطرح است؛ از جمله علل احتمالی خروج واگن از ریل و ناکارآمدی سامانه ترمز در جلوگیری از سقوط در این مسیر پرشیب.
این خط ریلی که در سال ۱۸۸۵ افتتاح شد، بخش مرکزی شهر لیسبون را به محله «بایرو آلتو» در قسمت مرتفع شهر که به زندگی شبانه پر جنب و جوش خود شهرت دارد، متصل می‌کند.
این مسیر یکی از سه خط قطار کابلی تحت مدیریت شرکت «کاریش»، وابسته به حمل و نقل عمومی شهرداری لیسبون، محسوب می‌شود و علاوه بر گردشگران، مورد استفاده ساکنان محلی نیز قرار می‌گیرد.
شرکت «کاریش» ۱۲ شهریور با انتشار بیانیه‌ای در واکنش به این حادثه اعلام کرد «تمامی پروتکل‌های نگهداری»، از جمله سرویس‌های ماهانه و هفتگی و بازرسی‌های روزانه، به اجرا گذاشته شده بود.
بنا بر اعلام شهرداری لیسبون، خط «گلوریا» سالانه حدود سه میلیون نفر را جابه‌جا می‌کند.
این خط دو واگن دارد که هر کدام گنجایش نزدیک به ۴۰ مسافر را دارند و در دو سر یک کابل کششی قرار گرفته‌اند.
نیروی محرکه این واگن‌ها از طریق موتورهای برقی تامین می‌شود.
