این روزنامه آمریکایی دوشنبه هفت مهر نوشت پنتاگون که از پایین بودن سطح ذخایر تسلیحاتی ایالات متحده در برابر احتمال درگیری با چین نگران است، به شرکتهای سازنده موشک فشار میآورد تا با سرعتی بیسابقه نرخ تولید خود را افزایش دهند.
به گفته منابع آگاه، تلاش برای تسریع تولید تسلیحات حیاتیِ پرتقاضا، از طریق مجموعهای از نشستهای سطح بالا میان مقامهای ارشد پنتاگون و مدیران شرکتهای بزرگ تولیدکننده موشک انجام شده است.
برخی از این منابع گفتند استیو فاینبرگ، معاون وزیر دفاع، شخصا و به شکلی غیرمعمول در این روند با عنوان «شورای شتابدهی تولید مهمات» نقش دارد و هر هفته با برخی مدیران شرکتها تماس میگیرد.
وزارت دفاع آمریکا در ماه ژوئن نشست مشترکی را با حضور تامینکنندگان بزرگ موشک برای آغاز این همکاری صنعتی در پنتاگون برگزار کرد.
در این نشست پیت هگست، وزیر دفاع، ژنرال دن کین، رییس ستاد مشترک ارتش، مدیران چندین شرکت بزرگ تسلیحاتی، تازهواردان به بازار مانند صنایع آندوریل و تعدادی از تامینکنندگان قطعات مهم مانند سوخت موشک و باتری حضور داشتند.
شان پارنل، سخنگوی پنتاگون، در پاسخ به پرسشی درباره این تلاشها گفت: «رییسجمهور ترامپ و وزیر دفاع در حال بررسی راههای فوقالعادهای برای گسترش توان نظامی کشور و تسریع در تولید مهمات هستند. این تلاش نتیجه همکاری میان رهبران صنعت دفاعی و مقامهای ارشد پنتاگون است.»
به گفته برخی منابع، شورای جدید تسریع تولید بر ۱۲ نوع سلاح حیاتی متمرکز است که پنتاگون میخواهد در صورت وقوع درگیری احتمالی با چین، آنها را در اختیار داشته باشد.
این فهرست شامل موشکهای رهگیر پاتریوت، موشکهای ضدکشتی دوربرد، موشک استاندارد-۶، موشکهای تهاجمی دقیق و موشکهای دوربرد هوا به سطح است.
در این فهرست موشک پاتریوت اولویت ویژهای دارد زیرا شرکت لاکهید مارتین برای پاسخ به تقاضای جهانی فزاینده با مشکل مواجه است.
والاستریت ژورنال با بررسی اسنادی که به دست آورده است، نوشت پنتاگون در نشست ماه ژوئن از تولیدکنندگان تسلیحات خواسته بود توضیح دهند چگونه میتوانند تولید خود را در بازههای زمانی شش، ۱۸ و ۲۴ ماهه به دو و نیم برابر میزان فعلی افزایش دهند.
ارتش همچنین از آنها خواست مشخص کنند چگونه میتوانند سرمایهگذار خصوصی جدید جذب و در صورت لزوم فناوری خود را به تولیدکنندگان ثالث واگذار کنند.
ارتش آمریکا در ماه سپتامبر قراردادی ۱۰ میلیارد دلاری با لاکهید امضا کرد تا از سال مالی ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۶ نزدیک به دو هزار موشک PAC-3 تولید کند.
به گفته منابع آگاه، پنتاگون میخواهد تامینکنندگان در نهایت بتوانند همین تعداد موشک پاتریوت را در هر سال تولید کنند که تقریبا چهار برابر نرخ فعلی تولید است.
سخنگوی شرکت لاکهید گفت این شرکت در حال بررسی سرمایهگذاریهای بیشتر در تولید موشک پاتریوت است و انتظار دارد طی چند سال آینده بیش از ظرفیت اعلامشده خود تحویل دهد.
تولید موشکهای جدید زمانبر و پرهزینه است
برخی افراد درگیر این طرح در داخل و خارج دولت نگرانند که اهداف تعیینشده از سوی دولت واقعبینانه نباشد.
تولید هر موشک ممکن است تا دو سال طول بکشد و آزمایش و تایید صلاحیت تولیدکنندگان جدید برای تضمین ایمنی و قابلیت اطمینان سلاحها برای استفاده نیروهای آمریکایی، چندین ماه و صدها میلیون دلار هزینه در بر دارد.
درباره میزان بودجه مورد نیاز برای افزایش تولید نیز تردیدهایی وجود دارد.
لایحه موسوم به «بزرگ و زیبا» که دولت ترامپ در ماه ژوئیه آن را امضا کرد، ۲۵ میلیارد دلار بودجه پنج ساله برای تولید مهمات اختصاص داده است اما تحلیلگران میگویند تحقق اهداف تهاجمی پنتاگون به دهها میلیارد دلار بیشتر نیاز دارد.
علاوه بر لاکهید، شرکت پیمانکار دفاعی ریتون نیز میگوید در پاسخ به درخواست پنتاگون، نیروی انسانی را افزایش دادهاند، فضای کارخانهها را گسترش دادهاند و موجودی قطعات یدکی را بالا بردهاند تا برای افزایش احتمالی تقاضا آماده باشند.
با این حال برخی تامینکنندگان در رسیدن به اهداف جدید با مشکل مواجهاند و از سرمایهگذاری در سفارشهایی که هنوز از سوی دولت تامین مالی نشدهاند، محتاط هستند.
مقامهای نظامی آمریکا از زمان تهاجم روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ درباره توان ایالات متحده برای افزایش سریع تولید تسلیحات ابراز نگرانی کردهاند.
دولت جو بایدن در سال ۲۰۲۳ برنامهای را برای افزایش نرخ تولید مهمات و رفع گرههای زنجیره تامین آغاز کرد.
بیل لاپلانت، معاون وقت وزیر دفاع، در آن زمان گفته بود: «جنگ کنونی در اوکراین زنگ بیدارباشی برای ما بود. ما اجازه دادیم خطوط تولید خاموش شوند، قطعات از رده خارج شوند و تامینکنندگان ردهپایین یا ادغام شوند یا بهطور کامل از بازار خارج شوند.»
با این حال، سفارشهای جدید موشک نتوانستهاند با سرعت استفاده از موشکهای رهگیر گرانقیمت مانند پاتریوت برای دفاع از اوکراین در برابر بمبارانهای فزاینده روسیه همگام شوند.
مقامهای آمریکایی میخواهند از این موشکهای رهگیر در تعداد بیشتری برای حفاظت از پایگاهها و متحدان خود در منطقه اقیانوس آرام استفاده کنند.