در بیانیه هفتاد و ششمین هفته کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» که سهشنبه ۱۷ تیرماه منتشر شد، با اشاره به اینکه از ابتدای تیرماه تاکنون، حداقل ۲۴ نفر و از ابتدای سال جاری دستکم ۴۲۸ نفر در ایران اعدام شدهاند، آمده است این ارقام «نشانگر بخشی از نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بشر در ایران» است.
این کارزار در بیانیه خود صدور حکم اعدام برای پنج زندانی سیاسی بازداشتشده در خیزش «زن زندگی آزادی» را شدیدا محکوم کرد و این احکام را «غیرانسانی و دور از دادرسی منصفانه» توصیف کرد.
علی (سوران) قاسمی، پژمان سلطانی، کاوه صالحی، رزگار بیگزاده بابامیری و تیفور سلیمی بابامیری، زندانیان سیاسی هستند که از سوی دادگاه انقلاب ارومیه به اعدام محکوم شدهاند.
این احکام بابت اتهامات «بغی»، «محاربه» و «سردستگی و تشکیل گروه مجرمانه باغی» و طبق گزارش رسانههای حقوقبشری، بدون توجه به گزارشهای مربوط به شکنجه و اعترافات اجباری صادر شدهاند.
زندانیان عضو کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در بخش دیگری از بیانیه خود با اشاره به حملات مرگبار اخیر نیروهای امنیتی در همدان و خاش، نسبت به گسترش خشونت حکومتی و سرکوب اقلیتها، بهویژه زنان، هشدار دادهاند.
آنها حکومت را به سوءاستفاده از شرایط پساجنگ برای ارعاب جامعه متهم و تاکید کردند که این نمونهای بارز از ماهیت زنستیزانه جمهوری اسلامی و هراس حکومت از اعتراضات مردمی و تلاش برای ارعاب جامعه است.
در این بیانیه به هشدار مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوقبشر سازمان ملل، درباره سوءاستفاده جمهوری اسلامی از بحران منطقهای برای سرکوب بیشتر اقلیتها و مخالفان اشاره شده و بر لزوم پایبندی به تعهدات حقوق بشری بینالمللی تاکید شده است.
این کارزار همچنین نسبت به سرنوشت زندانیانی چون احمدرضا جلالی هشدار داد و جامعه جهانی را به ایستادگی در برابر سیاستهای ارعاب و اعدام فراخواند و اعلام کرد که مقاومت برای پایان دادن به چرخه خشونت و سرکوب تا رسیدن به آزادی ادامه خواهد داشت.
اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» از نهم بهمن ۱۴۰۲ با درخواست توقف صدور و اجرای این احکام آغاز شد و در هفتاد و ششمین هفته آن زندانیان محبوس در ۴۷ زندان سراسر ایران دست به اعتصاب غذا زدهاند.