حسین امیرعبداللهیان: نگرانیهای طالبان برای اشتغال و تحصیل زنان قابل درک است



نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر، در نامهای از زندان، از باورمندان به حجاب خواست «حداقل برای احترام به باور خودشان به حجاب»، علیه حجاب اجباری اقدام موثر، اعتراضی و بازدارنده کرده و «صف خود را از صف سرکوبگران دینی جدا کنند».
او در این نامه خود از زندان اوین بر ادامه کنشهای فردی و جمعی زنان در سرپیچی از حجاب اجباری و حکومت دینی تاکید کرد و نوشت: «حجاب اجباری تعرض به زنان و جامعه است و ما برنمیتابیم.»
سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر همچنین از باورمندان به حجاب خواست با اقدامهای اعتراضی علیه حجاب اجباری، حساب خود را از سرکوبگران دینی جدا کنند: «من از باورمندان به حجاب تقاضایی دارم که حداقل برای احترام به باور خودشان به حجاب، علیه حجاب اجباری اقدام موثر، اعتراضی و بازدارنده کنند و در تدارک مرگ مهسای دیگری توسط حکومت، صف خود را از صف سرکوبگران دینی جدا کنند.»
محمدی همچنین تاکید کرد مبارزه با حجاب اجباری در فرایند گذار از جمهوری اسلامی، موقعیت و حوزه ستیز قدرتمندی ایجاد کرده است.
این زندانی سیاسی نوشت: «به باور من مبارزه با حجاب اجباری در فرایند گذار از جمهوری اسلامی، موقعیت و حوزه ستیز پهن دامنه و قدرتمندی را خلق کرده است. این مبارزه نه فقط برای احقاق حقوق زنان، بلکه در مداری بالاتر برای عریان کردن شکست سلطه و سیطره حکومت نه فقط بر تن زن، بلکه بر پیکر جامعه است.»
او همچنین از زندان اوین نوشت که گرانیگاه پایان دادن به جمهوری اسلامی زنان هستند و حکومت هم زنان را در مرکز ثقل سرکوب قرار داده است: «گرانیگاه راهبرد سرکوب "جنبش انقلابی" توسط حکومت، زنان هستند و از قضا مرکز ثقل راهبرد پایان دادن به جمهوری اسلامی توسط مردم هم، زنان هستند.»
نرگس محمدی اضافه کرد: «از زنان دلیر و مبارز ایران تقاضایی دارم: علیرغم تهدید، فشار و سرکوب، اجازه ندهیم حکومت با اعمال حجاب اجباری، اقتدار پوشالی و سستش را تداوم بخشد و به نمایش بگذارد. ما میتوانیم کنشهای جمعی و فردی را در سرپیچی از حجاب اجباری، به منظور شکستن سلطه حکومت دینی، به حوزههای "کنش جمعی" جنبش "زن، زندگی، آزادی" بیفزاییم و هر خیابان، میدان و محلهای را به "حوزههای مقاومت و ستیز" با حکومت تبدیل کنیم.»
از زمان آغاز خیزش سراسری علیه جمهوری اسلامی پس از کشته شدن ژینا (مهسا) امینی، نرگس محمدی بارها با ارسال پیامهایی از زندان، از این خیزش حمایت کرده است.
چندی پیش این فعال زندانی حقوق بشر در نامهای به همه گروهها و مردم درباره حملات شیمیایی به مدارس نیز نوشت: «با حرکتهای گسترده اعتراضی و حضور خیابانی در ایران، جنایت علیه دخترانمان را متوقف کنیم.»
او همچنین از نهادهای بینالمللی حقوق بشری و سازمان ملل خواست نسبت به این حملهها «اقدام عملی فوری» انجام دهند.

خواهر حامد سلحشور، از کشتهشدگان اعتراضات در ایذه اعلام کرد که معصومه (مهسا) احمدی، نامزد حامد سلحشور، در مسیر بازگشت از تولد رضا شریعتی، از دیگر کشتهشدگان اعتراضات ایذه، بازداشت شد. از نهاد بازداشتکننده و مکان بازداشت احمدی اطلاعی در دست نیست.

اسناد رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهند شهریار محمدی، ورزشکار ۲۸ ساله اهل بوکان، در جریان خیزش «زن، زندگی، آزادی» به عمد هدف گلوله ماموران امنیتی قرار گرفت و کشته شد. حساب کاربری «۱۵۰۰ تصویر» هم اسناد و تصاویری منتشر کرده است از گواهی فوت برخی از کشتهشدگان اعتراضات سراسری.
بر اساس این اسناد، شهریار محمدی روز ۲۵ آبان پیکر دوستش محمد حسنزاده، دیگر شهروند معترض کشته شده را برای جلوگیری از ربایش ماموران امنیتی، از سردخانه به مسجد آرامستان بوکان منتقل میکند.
تصاویر رسیده به ایراناینترنشنال اما نشان میدهند نیروهای امنیتی، شهریار محمدی را در مراسم تدفین محمد حسنزاده شناسایی میکنند و خودروی او را عامدانه هدف شلیک گلوله قرار میدهند.
تصاویر ارسالی به ایراناینترنشنال آشکار میکنند که ماموران با وجود انتقال شهریار محمدی به بیمارستان، به پزشکان اجازه عمل جراحی این جوان ورزشکار ۲۸ ساله را نمیدهند و خانوادهاش را هم هدف ضرب و جرح قرار میدهند.
پیکر این جوان کشته شده، در فضایی امنیتی و تنها با حضور مادرش به خاک سپرده میشود.
تصویر شهریار محمدی اما پیش از کشته شدن او در فضای مجازی دست به دست شده بود؛ هنگامی که بر سر پیکر دوست کشتهشدهاش، محمد حسنزاده، تا صبح نشست تا ماموران امنیتی او را مخفیانه دفن نکنند.
تصاویری از گواهی فوت کشتهشدگان خیزش انقلابی
در روزهای گذشته حساب کاربری «۱۵۰۰ تصویر» اقدام به انتشار تصاویری از گواهی فوت و جواز دفن تعدادی از کشتهشدگان خیزش انقلابی ایرانیان علیه جمهوری اسلامی کرد.
بر اساس این تصاویر، علاوه بر دلایل «نامعلوم»، در گواهی فوت آنها از عباراتی چون آسیب عروقی و شکستگی استخوان ران چپ، اصابت پرتابه فلزی شتابدار (و اجسام پرتابهای پرشتاب)، عملکرد وسایل جنگی در خارج از جنگ، اصابت گلوله، برخورد اجسام سخت یا تیز، شوک ناشی از خونریزی، آسیب احشاء قفسه سینه و شکم، آسیب عناصر حیاتی گردن، خرد شدگی جمجمه و آسیب نسج مغز، سوختگی و ... برای دلیل مرگ استفاده شده است.
نرگس خرمیفرد، حسن (مهرگان زحمتکش)، روزبه خادمیان، سپهر اعظمی، حنانه کیا، سیامک بابا، احمدرضا قلجی، علی عباسی، رضا شهپرنیا، محمد جامهبزرگ، شیرین علیزاده، عرفان خزائی و زانیار ابوبکری، تعدادی از دهها قربانی جمهوری اسلامی هستند که حساب کاربری ۱۵۰۰ تصویر گواهی فوت و جواز دفن آنان را منتشر کرده است.
در جریان خیزش انقلابی ایرانیان علیه جمهوری اسلامی، بیش از ۵۰۰ نفر به دست عوامل حکومت کشته شدند و چهار معترض بازداشت شده (محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمد حسینی و محمدمهدی کرمی) نیز پس از دادگاههای فرمایشی، اعدام شدند.
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران هم چندی پیش در گزارشی اعلام کرد اقدامات جمهوری اسلامی در جریان سرکوب خیزش انقلابی مردم میتواند جرایم بینالمللی از جمله «جنایت علیه بشریت» تلقی شود.

جمعی از وکیلان و سینماگران ایرانی با انتشار بیانیهای مسمومسازی عمدی دانشآموزان را مصداق «جنایت علیه بشریت» خواندند و خواستار مقاومت و پایداری در برابر حملات شیمیایی به مدارس و همچنین اهتمام کنشگران حقوق بشری برای قرار دادن این جنایت در دستور کار نهادهای قضایی بینالمللی شدند.
این بیانیه به امضای گیتی پورفاضل، جعفر پناهی، رمضان حاجی مشهدی، سعید دهقان، کتایون ریاحی، حسین رئیسی، فرزانه زیلابی، نسرین ستوده، مهرانگيز کار و محمد مقیمی رسیده و در آن به مسمومیت بیش از ۱۳ هزار دانشآموز از آذر تا پایان اسفند سال گذشته اشاره شده است.
امضاکنندگان بیانیه با اشاره به این که هیچ اقدام و حرکت اعتراضیای از چشم «نیروهای استبدادی» پنهان نمیماند، بیتوجهی به کشف عامل این جنایتها را «دستور کار باندهای پنهان در تاریکخانههای قدرت مافیایی» خواندند.
به گفته آنها، حمله به مدارس «نوعی تهدید و انتقامگیری از دختران جوان و نوجوانی است که در جنبش "زن، زندگی، آزادی" وجه همت خود را پایان دادن به حجاب اجباری و مطالبه حقوق زنان» قرار دادهاند.
در بخشی از این بیانیه آمده است: «شواهد نشان میدهد تقسیم کار نانوشتهای بین مرکز غیبی این جنایات گسترده و آمران و عاملان آن وجود دارد و حکومت بیتوجه و منفعل، دستِ دهشتافکنان را برای تداوم عملیات باز گذاشته است.»
سینماگران و وکیلان امضاکننده نامه در ادامه به گسترش و تعمیق این جنایت در چند روز اخیر و نیز «مرگ یکی از دانشآموزان پسر در استان کردستان بر اثر مسمومیت» اشاره و تاکید کردند با وجود تداوم این حملات شیمیایی، هنوز نهادهای بینالمللی موضعگیریهای موثر و بازدارندهای در مقابل این اتفاقات نداشتهاند.
اشاره بیانیه به مرگ «کارو پشابادی»، دانشآموز ۱۶ ساله اهل کامیاران و ساکن تهران است که گزارشهایی درباره جان باختن او در روزهای گذشته در اثر حمله شیمیایی منتشر شده است.
آنها همچنین از کنشگران مدنی، فعالان حقوق بشر و کوشندگان جنبش «زن، زندگی، آزادی» خواستند نسبت به این «اقدامات ضدبشری با ماهیت جنونآمیز» واکنش نشان دهند و حمله شیمیایی به مدارس را مصداق «جنایت علیه بشریت» خواندند.
این بیانیه خطاب به فعالان حقوق بشر از آنان خواست با استفاده از موقعیت و جایگاهشان، اعتراض شدید خود را به «انفعال دولت جمهوری اسلامی» اعلام کنند و چنانچه «اقدامی عاجل و موثر از سوی دولت صورت نپذیرد»، موضوع را به صورت «امری مجرمانه و جنایتکارانه» در دستور کار نهادهای قضایی بینالمللی قرار دهند.
در پایان این بیانیه آمده است: «تنها مقاومت و پایداری مردم آزادیخواه و کنشگران جنبش "زن، زندگی، آزادی" با حمایت نهادهای همبسته حقوق بشری در بستری مردمی، میتواند جنایتکاران را از اقدامات خود پشیمان کند.»
این بیانیه حدود ۱۰ روز پس از آغاز دوباره مسمومسازی گسترده دختران دانشآموز در سال جدید منتشر شده است.
سال گذشته دستکم ۱۳۰ دبستان و دبیرستان هدف حملات شیمیایی قرار گرفتند اما با شروع تعطیلات نوروزی و بسته شدن مدارس، موضوع این حملات هم برای مدتی به حاشیه رفت.
اولین خبرها در ارتباط با مسمومسازیها در مدارس مربوط به نهم آذر سال گذشته و هنرستان دخترانه نور شهر قم بود اما در هفتههای بعد با سرعتی بیشتر، دهها مدرسه دیگر نه تنها در این شهر مذهبی که در بروجرد، تهران، تبریز، اردبیل، همدان، قزوین، ساری، کرمانشاه، اصفهان، کرج، بندرعباس، یاسوج، شیراز، مشهد، کاشان، آبادان، اهواز و ... هم هدف حمله قرار گرفتند.
از آغاز پروژه مسمومسازی دختران دانشآموز در ایران حدود پنج ماه میگذرد اما خبری از پیگیری قضایی و ادعای مقامات جمهوری اسلامی درباره بازداشت متهمان نیست و به همین دلیل خشم شهروندان و والدین در این مورد روز به روز بیشتر میشود.

خواهر شیرین علیزاده با انتشار تصویری از جواز دفن این زن کشته شده در اعتراضات تنکابن نوشت: «علت فوت برای بیزاری از دین و آیین شما کافیست. عاقبت حکومت ظلمتان در دریای خون عزیزانمان غرق میشود.» علت فوت «خردشدگی استخوانهای صورت و آسیب نخاع، اصابت جسم فلزی شتابدار» نوشته شده است.