نیویورک‌تایمز گزارش داد که اسرائیل در جنگ ۱۲ روزه با هک و ردیابی تلفن‌های همراه محافظان شخصیت‌های جمهوری اسلامی، محل رفت‌وآمد مقامات کلیدی را شناسایی کرد و هدف قرار داد؛ از جمله حمله ۲۶ خرداد به محل برگزاری جلسه شورای عالی امنیت ملی در تهران که به کشته شدن چند محافظ انجامید.
رویترز داستان زندگی شخصی به نام «شما» را روایت کرده و نوشته است: وقتی سیلاب از آن سوی مرز هند وارد روستای او در شرق پاکستان شد، «شما» می‌دانست باید چه کند؛ چهار فرزندش را جمع کرد و آماده رفتن شد.
امسال این دومین بار بود که «شما» مجبور به فرار شد؛ بار نخست در اردیبهشت، هنگام درگیری‌های مرزی میان هند و پاکستان، او خانه‌اش را ترک کرده بود.
رویترز به نقل از این مرد ۳۰ ساله نوشت: «چند بار باید خالی کنیم و برویم؟ در جنگ خیلی چیزها را از دست دادیم؛ بچه‌ها نتوانستند به مدرسه بروند. حالا هم سیل مجبورمان می‌کند دوباره برویم.»
رنج این شهروند، در سراسر منطقه سیل‌زده «کاسور» تکرار می‌شود؛ جایی که خانواده‌ها از اردیبهشت تاکنون، خسته و درمانده، ناچار به جا‌به‌جایی‌های پی در پی شده‌اند؛ اول به‌دلیل جنگ و اکنون به‌دلیل سیل.
کاسور تنها چند کیلومتر با مرز هند فاصله دارد. جایی که اهالی از پشت‌بام خانه‌ها یا روی قایق‌های امدادی، می‌توانند پاسگاه‌های مرزی هندوستان را ببینند.
«بی‌بی زبیده» ۲۷ ساله، از شهروندان این منطقه، با اشاره به سیلابی که از یک ماه پیش آغاز شده، می‌گوید: «وقتی اینجا زندگی می‌کنی، زندگی را همراه با تهدید جنگ و سیلاب انتخاب کرده‌ای. اما کجا می‌شود رفت؟»
او اکنون همراه هفت عضو خانواده‌اش در خانه‌ای سه اتاقه مقابل مسجدی زندگی می‌کند که از بلندگوهایش به جای اذان، پیام تخلیه پخش می‌شود.
دو کشور هندوستان و پاکستان، رودخانه‌هایی مشترک دارند که بیش از شش دهه بر اساس «پیمان آب‌های سند» مدیریت می‌شد اما هند اوایل امسال پس از حمله‌ای که به کشته شدن ۲۶ نفر انجامید و دهلی‌نو آن را کار شبه‌نظامیان مورد حمایت اسلام‌آباد دانست – ادعایی که پاکستان رد می‌کند – این پیمان را تعلیق کرد.
آن حمله به نبردهای کوتاه اما شدید مرزی میان دو کشور هسته‌ای منجر شد و خانواده‌هایی چون اهالی روستای کاسور را به فرار واداشت.
رویترز گزارش داده اهالی، موتور‌سیکلت، وسایل خانه و دام‌های خود را در قایق‌های چوبی باریک کنار بچه‌هایشان جا داده‌اند و نیروهای امداد آنها را از میان زمین‌های کشاورزی که به رودخانه تبدیل شده‌اند، عبور می‌دهند.
«محمد ارسلان»، امدادگری که این روزها بیش از هزار و ۵۰۰ نفر را با قایق به مناطق امن منتقل کرده، با بیان این‌که بسیاری از روستاییان از تخلیه خودداری می‌کنند، گفت: «مردم می‌ترسند دزدها اموال باقی‌مانده‌شان را ببرند. آنها خسته‌اند؛ بارها این کار را کرده‌اند. حیواناتشان را هم دوست دارند و گاهی حاضر نیستند بدون بز و گوسفندهایشان بروند.»
سازمان مدیریت بحران استان پنجاب اعلام کرد حجم آب در رود «ستلج» از رودهای مشترک هندوستان و پاکستان در نزدیکی «گندا سینگ والا» به بالاترین سطح طی دهه‌های اخیر رسیده است.
پس از باز شدن دریچه‌های سد در سمت هندوستان تاکنون دست‌کم ۲۸ نفر جان باخته‌اند و سیل با حرکت به جنوب پنجاب، مناطق تازه‌ای را تهدید می‌کند.
در هند نیز بارش‌های شدید ناگهانی در مناطق «رامبان» و «ماهور» ایالت جامو و کشمیر، ۱۰ کشته بر جا گذاشت.
پنجم شهریور، باران‌های سیل‌آسا در رشته‌کوه هیمالیا دست‌کم ۳۶ کشته در هند بر جای گذاشت.
با بحرانی شدن وضعیت، هند تمامی دریچه‌های سدهای بزرگ در بخش کشمیر خود را به‌دلیل بارش‌های سنگین گشود و به پاکستان درباره احتمال وقوع سیلاب در پایین‌دست هشدار داد.
آبی که هند از سدها رها کرده، تنها در یک روز معادل ۲.۳ برابر کل ظرفیت سد کرج است.
مقام‌های پاکستانی می‌گویند بحران به‌دلیل تصمیم هند برای تعلیق پیمان آبی سند و توقف تبادل داده‌های آبی تشدید شده است.
اسلام‌آباد همچنین هند را متهم کرد حجم زیادی از آب را بدون هشدار کافی رها کرده است.
احسن اقبال، وزیر برنامه‌ریزی پاکستان، در این خصوص گفت: «اگر پیمان فعال بود، می‌توانستیم پیامدها را بهتر مدیریت کنیم.»
با این حال هند عمدی بودن سیل‌سازی را رد کرد و باران‌های موسمی بی‌وقفه را مقصر وضعیت دانست.
مقام‌های هندی گفتند چند هشدار سیل صادر شده بوده و دو دریچه سد «مادهوپور» بر رودخانه راوی هم به‌دلیل فشار آب تخریب شده است.
روزنامه نیویورک‌تایمز شنبه هشتم شهریور در گزارشی به نقل از پنج مقام ارشد ایرانی، دو عضو سپاه پاسداران و ۹ مقام نظامی و اطلاعاتی اسرائیل نوشت: «استفاده بی‌ملاحظه محافظان از موبایل، از جمله پست‌گذاری در شبکه‌های اجتماعی، نقشی مرکزی در شکار عوامل برنامه هسته‌ای ایران و فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی در هفته نخست جنگ داشت.»
حمله به شورای عالی امنیت ملی
۲۶ خرداد، شورای عالی امنیت ملی با حضور مسعود پزشکیان، رؤسای قوه قضاییه و مقننه، وزیر اطلاعات و فرماندهان ارشد نظامی در پناهگاهی در غرب تهران تشکیل جلسه داد.
به گزارش نیویورک‌تایمز، شرکت‌کنندگان بدون تلفن همراه وارد شدند اما «جت‌های اسرائیلی اندکی پس از آغاز نشست، شش بمب بر سقف پناهگاه فرو ریختند و دو درِ ورود و خروج را هدف گرفتند».
منابع ایرانی به این رسانه گفتند که هنگام خروج اعضای شورای عالی امنیت ملی از پناهگاه، «پیکر چند محافظ» در بیرون دیده شد و بعدا روشن شد اسرائیل با «هک تلفن‌های محافظانی که بیرون پناهگاه منتظر بودند»، به محل جلسه رسیده است.
ساسان کریمی، معاون پیشین سیاسی معاونت راهبردی ریاست‌جمهوری، به نیویورک‌تایمز گفته است: «فرماندهان ارشد گوشی همراه نمی‌بردند اما همراهانشان، محافظان و رانندگان گوشی داشتند ... و این‌گونه رد بسیاری از ایشان زده شد.»
هشدار ترور پیش از جنگ داده شده بود
دو مقام ایرانی به نیویورک‌تایمز گفته‌اند محمدجواد اسدی، فرمانده نیروهای «انصارالمهدی» که مسئول حفاظت از مقامات و عوامل برنامه هسته‌ای در ایران است، «حداقل یک ماه پیش از جنگ» نسبت به «خطر ترور» هشدار داده و خواستار تشدید تدابیر شده بود.
به گفته این دو مقام، در ابتدا ممنوعیت موبایل شامل محافظان نمیشد و پس از موج ترورها این قاعده تغییر کرد: «محافظان باید فقط بیسیم حمل کنند و فقط سرگروههایی که همراه مقام سفر نمیکنند مجاز به داشتن موبایلاند.»
با این حال، مقام‌های مطلع از جلسات امنیتی با اسدی گفتند: «کسی مقررات را نقض کرده و گوشی را به نشست شورای عالی امنیت ملی برده است.»
پیشتر محسن حاجیمیرزایی، رییس دفتر پزشکیان، حمله اسرائیل به جلسه شورای عالی امنیت ملی را طرحی «حسابشده» برای کشتن رییس دولت خواند و گفت در اثر برخورد موشک، شکافی در بتن ایجاد شد که از طریق همان، حاضران توانستند از محل انفجار خارج شوند.
در این گزارش آمده است اسرائیل از سال ۲۰۲۱ تمرکز خود را از خرابکاری در تجهیزات غنیسازی به «گروه سلاح» شامل گروهی از عوامل برنامه هسته‌ای ایران که بهباور اسرائیل برای ساخت سازوکار انفجاری گرد هم میآمدند، معطوف و «عملیات نارنیا» را برای حذف آنان در روزهای نخست جنگ اجرا کرد.
والاستریت ژورنال ۹ تیر در گزارشی درباره چگونگی هدف قرار گرفتن گردانندگان هسته‌ای جمهوری اسلامی از سوی اسرائیل، به نقل از منابع آگاه نوشت حملات بهطور تقریبا همزمان صورت گرفت تا مانع مخفی شدن آنان شود.
نیویورک‌تایمز به نقل از حمزه صفوی (فرزند یحیی رحیم صفوی، فرمانده سابق سپاه پاسداران و مشاور ارشد نظامی علی خامنهای) نوشت: «برتری تکنولوژیکی اسرائیل بر ایران یک تهدید وجودی است.»
او گفت که ایران چارهای جز انجام یک بازنگری امنیتی، بازنگری در پروتکلهای خود و اتخاذ تصمیمات دشوار، از جمله دستگیری و پیگرد قانونی جاسوسان سطح بالا، ندارد.
صفوی که با عنوان تحلیلگر سیاسی با نیویورک‌تایمز گفتوگو کرده، تاکید کرد: «ما باید هر کاری که لازم است برای شناسایی و مقابله با این تهدید انجام دهیم. ما یک اشکال امنیتی و اطلاعاتی بزرگ داریم و هیچ چیز فوریتر از ترمیم این حفره نیست.»
دهها نفر در بازداشت و حصر
به گزارش نیویورک‌تایمز، مقام‌های ایرانی این شکاف امنیتی را بخشی از «نفوذ» گستردهتر دانستهاند.
آنان «دهها نفر» از نیروهای نظامی، اطلاعاتی و دولتی مظنون به جاسوسی برای اسرائیل را بازداشت کرده‌اند یا در حصر خانگی قرار داده‌اند.
در سوی دیگر، بهگفته مقامات اسرائیلی و بر اساس «آرشیو هسته‌ای» که موساد در سال ۲۰۱۸ از ایران خارج کرد، از پایان سال ۲۰۲۴ تیمی موسوم به «گروه قطع سر»، پرونده ۴۰۰ عامل مرتبط با پروژه هسته‌ای ایران را مرور و فهرست هدف را به ۱۰۰ نفر کاهش داده است.
بنا بر روایت جمهوری اسلامی، در نهایت ۱۳ «دانشمند هسته‌ای» در روزهای آغازین جنگ کشته شدند.
همزمان اسرائیل برنامهای برای هدف گرفتن فرماندهان ارشد نظامی تحت عنوان «عملیات عروسی خونین» طراحی کرده بود.
یک مقام اسرائیلی گفت که «هدف نخست» امیرعلی حاجیزاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران بود و او در «حمله نقطهزن به پناهگاه» همراه چند فرمانده کشته شد.
